küçük Çekmecede 5 yaşında Çocuğa Tecavüz.. ne yapıyoruz ne yapmalıyız?

Son günlerde beynim tamamen çocuk tacizi, tecavüzü ve çocuğua şiddet olayları ile meşgul. Halkın nabzını tutmak açısından sosyal medyaya bakıldığında, genel olarak bir kaç tip değerlendirme yada beklenti var.

1.      Çocuğa taciz, tecavüz suçluları idam edilsin,

2.      Idam yetmez bu adamlara işkence edilsin,

3.      Verin analara parçalasın,

4. O çocuk nasıl acılar çekti biliyor musunuz? Kızgın demiri alıp vücudunuza soksanız ancak anlarsınız anlamaya da yetmez..

Bu değerlendirmelerden hiç biri olayı önlemeye, öncesinde yada sonrasında çocuğu korumaya yada destek olmaya yönelik değil. Suçluya yönelik değerlendirmelerde de caydırıcılık diye birşey yok. olay tamamen, bir çocuk hayatı boyunca yaşayabileceği en berbat travmalardan birini yaşamışken seyirci kalan halkın, içini soğutma çabası.  

Benim de içim kor gibi, çocukların dünyasını karartan bu adamlarla, kadınlarla yanyana gelsem inanın lime lime edecek gücü en derinlerimde hissediyorum. Kadınlarla dedim hatırlarsanız 10 aylık bebeğe tecavüzde sessiz kalan anne, barsak enfeksiyonu sebebiyle hastanelik olan bebeği dövmekten daha da hasta eden anne, öz babasının yıllarca süren tecavüzünü örtbas eden anne de gördü bu memleket.

Bu beklentilerin, bu yaklaşımların hiç birinin önleme ya da iyileştirme sağlayacağını düşünmüyorum. Suça yönelik yaklaşımın şöyle olması gerektiğini düşünüyorum; bir suçu önlemek, önleyemediysek yapana uygun cezayı vermek, bu arada mağduru iyileştirmek, olayın toplumsal düzeyde değerlendirmesini yapmak yani cezaların caydırıcı olması, tekrar yaşanmasının önüne geçilecek adımlar atılması gibi.

Bunun  sağlanması için bir kaç önerim-sorum var ve bu liste ile CİMER’den başlayarak tüm resmi kurumların kapısını çalacağım.

• 1.      Araba kullanan hemen herkesin bilgisi vardır, biz kendi şahsi aracında sigara içen insana mobeseden takip ile ceza yazılması seviyesindeyiz. Her sokağa, mümkünse tam olarak tepeden değil biraz daha aşağıya konumlandırarak mobese kamerası takılması, bu sokakta herhangi bir suç işlendiğinde failin hemen bulunması, hatta belli başlı bölgelerin an be an izlenmesi ile daha suç ortaya çıkmadan önlenmesi mümkün değil midir? İş yükü doğuracaktır mutlaka ama çok daha radikal bir önerim var bu kameralar sonuçta evlerin içini görüntülemeyecek , dolayısıyla mahremiyetle ilgili bir sıkıntı yok. Herhangi birinin o sokakta olan herhangi birşeyi görmesinde sıkıntı yok öyle değil mi? Bu durumda bu kameralar için ciddi bir alt yapı çalışması yapılıp, isteyenin canlı olarak kameraları görüntülemesine imkan verilmelidir. (İBB trafik uygulamasından yolları görüntlememiz gibi).
• 2.      Anaokullarında ilkokula hazırlıyoruz diye çocuklara okuma yazma öğretileceğine, müfredatta ciddi değişiklikler yapılıp çocuğa ne zaman tehlikede olduğu çokk iyi öğretilmelidir. Ne zaman tehlikede olduğu, tehlikede olduğunda ne yapacağı, caiz-caiz değil, günah-sevap, haram-helal yerine çocuklara ahlak, etik öğretilmelidir. Biri tehlikede olduğunda ne yapmaları gerektiği de keza o derecede öğretilmelidir. Bu konuda eğitim almadım, mutlaka yanlışım olacaktır ama yanındaki arkadaşları para, pul, şeker sakız ile uzaklaştırılamamalı bir çocuğun. O çığlık atmadıysa arkadaşı atmalı, bunu ne zaman neden nasıl yapacağını çok iyi bilmeli. Evet çok hasssas bir konu korkutmadan, çocukları ruh hastası etmeden özenerek verilmeli bu eğitim ama okul öncesi öğretmenleri bu konuda yetersiz kalmayacaktır tahminimce.
• 3.      Çocuğu eğittik, önlemleri aldık yine de önüne geçemedik, böyle vahim bir olay yaşandı diyelim, suçlu hızla yakalanmalı, cezası verilirken tedavisi de önemsenmelidir. Çocuğa fiziksel, cinsel, ruhsal şiddet aklı yerinde birinin yapacağı şey değildir. Ama çocuk taciz ve tecavüzü yani pedofili özelinde konuşuyorum, bu insanlara ne olacağı, ne yapılabileceği ile ilgili gerekirse tüm üniversitelerin psikoloji, psikiyatri, sosyoloji bölümlerinden çok sayıda uzman bir araya gelmeli ve pedofilinin tedavi edilip edilemeyeceği çokk iyi anlaşılmalıdır. Bu insanların kimyasal hadımı, fiziksel hadımı efendim penisinin kesilmesi filan bişeye çözüm olmayacaktır. Sen adamın penisini kesersin, adam hastaysa alır yapacağını başka şeylerle yapar. Okuduğum kadarıyla burada olay cinsel tatminin ötesinde. Temelde güç gösterisinin, çeşitli kişilik bozukluklarının yattığı belirtiliyor çoğu kaynakta ama yine de derinlemesine araştırılmalı. Bir fikir birliğine varılmalı. Bu insanların cezaları hafifletici sebepler uydurarak azaltılmamalı, basit tabiri ile kravat taktığı için ceza indirimine gidilmemelidir. TCKda cezalar belirlenirken sonuçları ve tekrar olasılığı düşünülerek değerlendirme yapılıyormuş. Yani çocuk teciz ve tecavüzünün cezası idama  çevrilirse muhtemelen zanlı zaten idam edilicem deyip çocuğu öldürüp bir ormana atacaktır. Bu durumda ceza cayrıcıdan ziyade hasarı daha da ağır hale getirecek.
• 4.      En önemlisi, çocuk! Ne olacak böyle bir fenalık yaşamış çocuk? Çocuklara ve ailelerine zorunlu ve takipli psikolojik destek verilmeli. Her türlü destek sağlanmalı, alenin göz yumduğu bir şey varsa aile de en ağır şekilde cezalandırılmalı. Bu tür davalarda görevlendilecek avukat ve psikologlar özel eğitimmlerden geçirilmeli ve çokk sıkı denetlenmeli. Bir avukatın yaşadığı dava sürecinde şöyle bir şey oluyor, 4 yaşındaki çocuk tecevüze uğruyor, şeklen hata filan derken çocuk 9 yaşına geliyor, pedagog varlığında ifadesi alınacak çocuğun. Avukat özellikle görüşüyor pedagogla, bakın diyor 5 yıl geçti, pek hatırlamıyor, ne olur o anı yeniden yaşatmayalım. Tamam diyor pedagog, biz yeteri kadarını yapıcaz, çocuğu incitmiycez. Sonuç? Çocuk görüşmeden (ifade verme aslı) terler içerisinde ve ağlayarak çıkıyor.. bu da iş değil. Çocuğu iyi etmek esas hedef olmalı, ifade alıcam derken yeniden aynı şeyi yaşatmak kabul edilebilir bir şey değildir.
• 5.      Diğer konu gizlilik. Evet çocuğun adını kimse bilmek zorunda değil ancak kamu vicdanın rahatlatılması açısından bu tarz davalarda sonuç paylaşılmalı, ne oldu mesela küçük leyla? Baba kuzeni tutuklandı, baba bir açıklama yaptı davada gizlilik var dedi.. bitti.. buradan sonrasını bilmiyoruz.

Özetle önlem ve eğitim enn önemlisi! Çocuğun eğitimi hem kendisini korumasını sağlayacak hem de bu tarz hastalıklı yeni bireyler yetişmesini önlemeye büyük katkı sağlayacaktır. Avukatın, pedagogların, hakim savcıların eğitimi dava sürecinde alınacak yaraları en aza indirecektir. Koca hakimi eğitecek değiliz diye düşünülmemeli çocuk istismarı için gerekiyorsa komisyonlar kurulup hakim-savcıların sürekli güncel tutulması fikir alışverişinde bulunması sağlanmalıdır, belki komisyonlar vardır bilemiyorum ama pedagog görüşüne rağmen, tecavüze uğramış çocuğun psikolojisi bozulmamış diye görüş bildirenler olduğuna göre bu komisyonlar işini iyi yapamıyor demek ki. Bu şiddete maruz kalmış çocuğa her türlü destek sağlanmalıdır, aksi durumda bu çocuktan bişey beklemeyiniz, şiddetin alasını yaşar yada yaşatır. O çocuğun sağlıklı bir birey olarak yetişmesi devletin sorumluluğudur. Pedofili çok iyi değerlendirilmeli, en ağır şekilde cezalandırılırken nasıl tedavi edileceği ya da nasıl pasifize edileceği çok iyi belirlenmelidir.